چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی ...!
•
ماه مبارک رمضان، ماهی است که دل‌ها با خدا پیوند می‌خورند و جان‌ها آسمانی‌تر می‌شوند.
تقوی و پرهیزکاری که غایت روزه‌داری است، حضور در بارگاه قرب الهی را آسان‌تر می‌کند. خوشا به حال آنان که با بهره‌برداری از این معرفت به جایگاه والای تقرب می‌رسند.
... و شهیدان مقرب‌ترین بندگان خداوند متعال‌اند و شهدای رمضان که با زبان روزه و در حال عبودیت به دیدار خدا شتافته‌اند، از سرافرازانی هستند که شهادت در ضیافت الله را کسب کرده و نامشان در ردیف روزه‌داران شهید می‌درخشد؛ شهدایی که در ماه مبارک رمضان، جاودانه شدند، پیروان حقیقی مولای پرهیزکاران امام امیر‌المومنین علی (ع) هستند که در ماه خدا و خانه خدا به تیغ دشمنی کینه‌توز به شهادت رسید.
خوشا به حال آنان که بوی وصال را از دور استشمام کردند و بی سر و پا به آتش شوق گام نهادند و به سوختنی از جنس جاودانگی رسیدند.
شهدای رمضان؛ اسناد تابناکی‌اند از حقانیت نهضت اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) و مظلومیت مردمی که برای دفاع از نظام نوپای خود و حفظ دستاورهای انقلابشان و نیز پاسداری از کیان و وطن خویش، به ضیافت الهی بار یافتند.
در نگاهی اجمالی به فهرست 14700 شهید ماه مبارک رمضان، می‌توان آنان را به چند گروه بخش‌بندی کرد؛
1 ـ شهدای دوران انقلاب اسلامی همانند شهید مبارز سید علی اندرزگو
2 ـ شهدای ترور مانند شهید محراب آیت‌الله صدوقی (امام جمعه نستوه دارالمومنین یزد)
3 ـ شهدای دفاع مقدس شامل شهدای جبهه‌ها و جنگ شهر‌ها
بی‌گمان چهره‌های درخشانی که در ماه مهمانی خدا به نام جاودانه «شهید» افتخار یافته‌اند هر کدام می‌توانند نمونه‌ای از حقانیت و مظلومیت ملتی باشند که برای رسیدن به استقلال و پیشرفت، سخت‌ترین تهاجمات را دیده و بیشترین استقامت‌ها را ورزیده است.
آنچه این چهره‌های نورانی را ماندگار‌تر کرده، پیوندی است که با ضیافت بزرگ رمضان دارند؛ ضیافتی که معبود برای بندگان خویش فراهم دیده و آنان را به شهر پرهیزکاری و تقوی فراخوانده است؛ کارت دعوتی که حضرت حق برای اهل ایمان به ندای یا ایهاالذین آمنوا کتب علیکم الصیام.... فرستاده است. به مهری از محبت و غفران مزین شده و اما دعوت نامه شهدای رمضان از جنس دیگر است؛ دعوتنامه‌ای که به وعده دیدار دوست و وصال حق متبرک شده و از آن روی بود که آن بزرگمردان و شیرزنان در روزهای واپسین زندگی خاکی، بی‌قرار‌تر و رها‌تر بودند؛ بی‌قرار دیدار و رها‌تر از خویشتن.
بی‌تابی شهید مبارز و روحانی خستگی ناپذیر سید علی اندرزگو که سال‌ها آواره شهر‌ها و بیابان‌ها بود و حسرت یک آخ را بر دل نظام ستمشاهی پهلوی نهاد، در این ماه هنوز هم به ما درس ایمان و فداکاری می‌دهد؛ شهید روز نوزدهم ماه مبارک رمضا ن سال 1356.
چه کسی می‌تواند بی‌قراری شهید محراب آیت الله صدوقی (شهید روز دهم ماه مبارک رمضان سال 1361 بعد از ادای فریضه جمعه) برای شهادت را انکار کند؟
یاد شهیدانی همچون مهندس علی انصاری (استاندار گیلان) و معاونش شهید مهندس علیرضا نورانی در صبحی زیبا از رمضان به گلوله نفاق هرگز از یادها محو نخواهد شد.
خاطره نوجوان شهید حمید رضا روغنی در ذهنم زنده می‌شود که می‌گفت: من جای دو برادر شهیدم را خالی نمی‌گذارم، لباس رزم آن‌ها را می‌پوشم و سلاح دستشان را به دست می‌گیرم و راهشان را ادامه می‌دهم. او خود در ماه مبارک رمضان از جبهه پیچ انگیزه به دیدار برادران شهیدش شتافت.
گویی شهید عملیات رمضان سید هبت الله قاضی را می‌بینم که زمزمه می‌کند: خداوندا بر این بنده گناهکار رو سیاه رحم کن و از گناهانم در گذر که تو ارحم‌الراحمینی. خداوندا رحمتی کن تا در لحظه مرگ فقط به یاد و فکر آرام بخش تو باشم. الهی العفو الهی العفو… آمین یا رب العالمین.
در این شب‌ها و روزهای بندگی به یاد این جمله شهید عبدالحسین خبری هستم که: امیدوارم شیعه علی ـ علیه‌السلام ـ باشید. شیعه علی و گناه؟! فاصله مغارب و مشارق است. از گناه دوری کنید تا شهیدان را درک کنید.
رشادت و بی‌باکی سرلشکر شهید خلبان عباس دوران (شهید روز 28 ماه مبارک رمضان سال 1361) هنوز هم در تاریخ ایران دفاع مقدس ما می‌درخشد.
در میان شهدای رمضان، عزیزانی هستند که بر اثر بمباران یا موشکباران دشمن متجاوز بعثی در دوران دفاع مقدس، در اوج مظلومیت به مقام والای شهادت نایل آمدند.
سفره افطار مردم دزفول در 21 خرداد 1363 را که به خون آنان رنگین شد و پیکرهای خونین 44 شهیدی که در کنار آن سفره‌ها افطاری به خون کردند، هرگز نمی‌توان از کتاب جنایات حکومت بعث عراق پاک کرد.
28 شهید روزه‌دار و مؤمن روز قدس اندیمشک در 24 خرداد 1364 و 70 زن و مرد و کودک بی‌پناه که در ایستگاه هفت تپه خوزستان در 24 اردیبهشت 1365 هدف بمباران هواپیماهای دشمن قرار گرفتند، به خاک و خون غلتیدند، نشان از دشمنی متجاوزین بعثی با آرمان‌های اسلامی ما بود.
مادری همچون بانوی شهید مهری سلطانی و چهار فرزندش که پیکرهای خونینشان را در بهشت آباد اهواز به خاک سپرده شدند، اسناد دیگری از جنایات رژیم بعث عراق در ماه مبارک رمضان هستند.
فراموشمان نمی‌شود خواهر فاطمه سلطان ساکی که عاشق شهادت بود و در انفجاری بزرگ در ماه ضیافت الهی به برادر شهیدش که در عملیات بیت المقدس به شهادت رسیده بود، پیوست.
این روز‌ها که کلام وحی زمزمه لبان خشک و ترک بسته روزه‌داران است، شایسته است به یاد شهدای بزرگ رمضان که جان بر سر پیمان با خداوند نهادند، بخشی از تلاوت کلام پروردگار را به آنان هدیه کنیم و فراموشمان نشود که آن‌ها مهمانان خدا بودند که با بال شهادت در آسمان وصال حق بال گشودند.
یادشان گرامی باد.